Diptijd
Een half jaar heb ik niets geschreven,
jammer eigenlijk.
Dan lijkt het net of niets me
interesseert, niets is minder waar.
Maar de energie om even te gaan
zitten, mijn gedachten te laten gaan en mijn vingers opdracht te geven wat op
de pc te rammelen, dat kwam er ook niet van.
Mijn facebookvriendjes/vriendinnetjes
hebben gelukkig wel kunnen volgen wat ik allemaal gedaan heb.
Momenteel zit ik in een hardloopdip en
een blogdip.
De blogdip ben ik NU aan het
wegwerken, het hardlopen kan me nog steeds niet bekoren.
Het laatste jaar heb ik echt mijn best
gedaan om terug op ‘niveau’ te komen na alle blessure-ellende (shin splints) en
het kostte heel veel moeite en tijd om mijn conditie op peil te krijgen.
Het leek er wel op dat het niet meer
lukte.
In maart gingen we op vakantie naar
Portugal, loopspullen mee, maar geen haar op mijn hoofd die er zin in had.
Wat mij opviel was dat ik juist het
interval lopen veel leuker vond dan het duurlopen. Bij een lange duurloop moet
ik continue naar de grond kijken om me niet te verstappen. Bij een intervalloop
kan ik lekker bijkomen als ik wandel en kan gelijk genieten van de omgeving.
In de toekomst wil ik het hardlopen
weer oppakken, maar dan meer aan mijn eigen plezier denken en wat pauzes
inlassen.
Ondertussen is het moestuinseizoen
losgebarsten.
In januari zijn de pepers gezaaid, in
maart de tomaten.
Afgelopen weken heb ik kruiden,
bloemen en groentes voorgezaaid of rechtstreek in de moestuinbakken gezaaid.
De moestuinbakken heb ik flink
onderhanden genomen, de aardemix was erg ingeklonken.
Een kuub compost, turf en vermiculiet
hebben de oplossing gebracht. Het opppimpen heb ik gedaan door er nog wat
basaltmeel, bentoniet, terrafertiel, koemestkorrels en gemalen horens/hoefjes
er door te mengen.
De moestuinbakken zijn er klaar voor!
In mijn “makkelijke moestuin” heb ik
48 vakken van 30x30 cm (square foot gardening) en alle vakken zijn al bezet.
Nog niet alle groentes heb ik
uitgeplant, dus her en der zal er wat in de tuin terecht komen, zoals de palmkool die
ook nog eens decoratief is.
De stokbonen komen in een grasveldje
bij de voordeur en de capucijners en peulen staan in de tuin aan de straatkant
langs een nieuw hekwerk.
De capucijner/peulen hoek, ook de tuinbonen staan er langs:
De tuinafscheiding kon ook wel dienst doen, maar dan
kunnen de langskomers er niet met hun handen afblijven en trekken de boel
kapot. Rare gewoonte hoor!
Dit jaar ben ik zeker 3 weken later
dan vorig jaar met de moestuin, het weer
heeft daar debet aan gehad. Tijdens de Paasdagen lag onze tuin onder een dikke
laag sneeuw, sja... dan is er niet veel te doen.
Ook de gemiddelde dagtemperatuur ligt
dit jaar 5 graden C onder die van vorig jaar.
De seringen beginnen net een beetje
bloemknoppen te vormen, vorig jaar rond deze tijd stond ze op het punt in
bloeien uit te barsten.
Maar we hebben ook prachtig weer gehad
hoor, in februari en maart hebben we heerlijk genoten van de combinatie
zon/sneeuw.
Zo zag het er op 1e Paasdag uit:
Binnenkort krijg ik een nieuwe fiets,
eentje die volgens internet geschikt is voor 65+ en gehandicapten. Hoe bedoelt u ‘discriminerend’
?
Een knalrode fiets met een batterij,
ideaal om hier langere fietstochten te maken, zeker met al die bergjes op en
af. Manlief heeft er al een en die bevalt prima.
Wij wonen net buiten het Würmtal en
het is een venijnige klim naar boven toe, ook te voet! Maar met deze fiets kom
ik fluitend boven, hahaha.
Zo hou ik weer energie over om hard in de tuin te werken :)