Dipje

Diptijd

Een half jaar heb ik niets geschreven, jammer eigenlijk.

Dan lijkt het net of niets me interesseert, niets is minder waar.

Maar de energie om even te gaan zitten, mijn gedachten te laten gaan en mijn vingers opdracht te geven wat op de pc te rammelen, dat kwam er ook niet van.

Mijn facebookvriendjes/vriendinnetjes hebben gelukkig wel kunnen volgen wat ik allemaal gedaan heb.

Momenteel zit ik in een hardloopdip en een blogdip.

De blogdip ben ik NU aan het wegwerken, het hardlopen kan me nog steeds niet bekoren.

Het laatste jaar heb ik echt mijn best gedaan om terug op ‘niveau’ te komen na alle blessure-ellende (shin splints) en het kostte heel veel moeite en tijd om mijn conditie op peil te krijgen.

Het leek er wel op dat het niet meer lukte.

In maart gingen we op vakantie naar Portugal, loopspullen mee, maar geen haar op mijn hoofd die er zin in had.

Wat mij opviel was dat ik juist het interval lopen veel leuker vond dan het duurlopen. Bij een lange duurloop moet ik continue naar de grond kijken om me niet te verstappen. Bij een intervalloop kan ik lekker bijkomen als ik wandel en kan gelijk genieten van de omgeving.

In de toekomst wil ik het hardlopen weer oppakken, maar dan meer aan mijn eigen plezier denken en wat pauzes inlassen.

Ondertussen is het moestuinseizoen losgebarsten.

In januari zijn de pepers gezaaid, in maart de tomaten.

Afgelopen weken heb ik kruiden, bloemen en groentes voorgezaaid of rechtstreek in de moestuinbakken gezaaid.

De moestuinbakken heb ik flink onderhanden genomen, de aardemix was erg ingeklonken.

Een kuub compost, turf en vermiculiet hebben de oplossing gebracht. Het opppimpen heb ik gedaan door er nog wat basaltmeel, bentoniet, terrafertiel, koemestkorrels en gemalen horens/hoefjes er door te mengen.

De moestuinbakken zijn er klaar voor!

In mijn “makkelijke moestuin” heb ik 48 vakken van 30x30 cm (square foot gardening) en alle vakken zijn al bezet.

Nog niet alle groentes heb ik uitgeplant, dus her en der zal er wat in de tuin terecht komen, zoals de palmkool die ook nog eens decoratief is.

De stokbonen komen in een grasveldje bij de voordeur en de capucijners en peulen staan in de tuin aan de straatkant langs een nieuw hekwerk.

De capucijner/peulen hoek, ook de tuinbonen staan er langs:

De tuinafscheiding kon ook wel dienst doen, maar dan kunnen de langskomers er niet met hun handen afblijven en trekken de boel kapot. Rare gewoonte hoor!

Dit jaar ben ik zeker 3 weken later dan vorig jaar met de moestuin,  het weer heeft daar debet aan gehad. Tijdens de Paasdagen lag onze tuin onder een dikke laag sneeuw, sja... dan is er niet veel te doen.

Ook de gemiddelde dagtemperatuur ligt dit jaar 5 graden C onder die van vorig jaar.

De seringen beginnen net een beetje bloemknoppen te vormen, vorig jaar rond deze tijd stond ze op het punt in bloeien uit te barsten.

Maar we hebben ook prachtig weer gehad hoor, in februari en maart hebben we heerlijk genoten van de combinatie zon/sneeuw.

Zo zag het er op 1e Paasdag uit:

Binnenkort krijg ik een nieuwe fiets, eentje die volgens internet geschikt is  voor 65+ en gehandicapten. Hoe bedoelt u ‘discriminerend’ ?

Een knalrode fiets met een batterij, ideaal om hier langere fietstochten te maken, zeker met al die bergjes op en af. Manlief heeft er al een en die bevalt prima.

Wij wonen net buiten het Würmtal en het is een venijnige klim naar boven toe, ook te voet! Maar met deze fiets kom ik fluitend boven, hahaha.

Zo hou ik weer energie over om hard in de tuin te werken :)