Dametjes in de tuin

Dametjes in de tuin
Bella en Chica

woensdag 1 juni 2011

Help, mijn moestuin verhongert!

Maandenlang heb ik uren plannetjes gemaakt over hoe ik mijn nieuwe moestuin wilde hebben.
Wat ik zo op internet vond over de basisprincipes van de square foot gardening leek me niet zo moeilijk.
Wat een arrogantie denk ik achteraf. Juist die basis is zo belangrijk!
Enfin, je voelt hem zeker al aankomen, het is allemaal anders gelopen dan gepland.

De bakken had ik al in het vroege voorjaar in elkaar gezet.
Daarna heb ik zorgvuldig de aankopen voor het grondmengsel gedaan.
De benodigdheden waren: vermiculiet:turfmolm:compost = 1:1:1
Via het internet ben ik aan vermiculiet gekomen.
De compost heb ik gekocht bij het Obi-tuincentrum, biologische compost (leek mij zeer verantwoord).
Turfmolmwinning is nogal een belasting voor het milieu, dus koos ik voor bio-torfersatz, ook van de Obi.
Goed lezen was op dat moment niet mijn sterkste punt, anders had ik geweten dat het een bio-naaldhoutmengsel was.
Enfin, mijn buit was binnen en ik heb alles gemengd en de bakken ermee gevuld.

Daarna heb ik met veel plezier de rasters gemaakt en geverfd.
Ook het klimrek voor de peulen ziet er gelikt uit, al zeg ik het zelf.

In april heb ik wat groentes voorgezaaid in een koud kasje. Deze kwamen mooi op.
In de bakken heb ik ook rechtstreeks gezaaid, ik heb zelfs gezaaid volgens de zaaikalender (biologisch-dynamisch).
Ook in de bakken kwam alles mooi op.
De voorgezaaide plantjes heb ik uitgeplant in de bakken, wat zag het er allemaal mooi uit.
Op 23 april 2011 zag het er zo uit:


Apetrots was ik, maar er kwam een andere aap uit de mouw, een lelijke!!
De planten groeiden nagenoeg niet. En ze werden bleker en bleker.
De vakantie zat er ook nog eens tussen, dus 2 weken heb ik niet kunnen koekeloeren.
De buurvrouw heeft braaf gewaterd en gezorgd.
Op 25 mei 2011 zag het er zo uit! Let op de Barlotto rosso bonen die hoogblond zijn links op de foto.



Bij terugkomst van de vakantie was er niets gegroeid. Ergo, de planten waren nu hoogblond. (zie foto hierboven)
Ook was de aarde enorm in volume afgenomen, ingeklonken dus.
Alleen de peulen, capucijners en tuinbonen deden het goed.
Ik heb me suf gepiekerd wat er fout was gegaan.
Had ik te vroeg geplant? De nachten kunnen hier behoorlijk koud zijn.
Was de grond soms te zuur?
In de ene bak had ik de biologische turfvervanger gebruikt en in de andere bak had ik turfmolm (wat ik nog had) gebruikt. De bak met de turfmolm deed het iets beter!
Van de slechtste bak heb ik de ph-waarde van de bodem bepaald, die was neutraal! Mooi.
Wat dan?
Dagen heb ik het internet doorgespit en ik denk dat ik het gevonden heb.
Mijn planten staan te verhongeren!
Compost is helemaal niet zo rijk aan voeding als we soms wel denken. De beste compost schijnt toch de eigen tuin/keukenafval-compost te zijn. En die heb ik niet gebruikt, want ik had niet genoeg.

En wat lees ik op de site van Velt:
Quote: http://www.velt.be/druivenstreek/pag1034 (mijn moestuinboek is ook van Velt!!)

"Je hebt verschillende soorten compost: jonge en oude.

Jonge compost en half verteerde compost herken je door de aanwezigheid van compostwormen. Deze compost heeft veel voedingswaarde (voor bemesting).

Oude compost herken je door de geur (reukt naar bosgrond) is zeer kruimelig en het ontbreken van compostwormen. Hierin zit weinig voedingswaarde in. Deze compost gebruik je voor de structuurverbetering en de vochtregeling in de tuin.

Hout heeft voedingsstoffen (Stikstof) nodig om te kunnen verteren, hierdoor veroorzaak je tijdelijke verarming van je grond => compost goed zeven. Zo kunnen mulchpaden in de groentetuin zorgen voor een verarmingszone rond deze paden."


Zo..... hier dan eindelijk het bevrijdende woord.
Mijn turfvervanging bestaat uit naaldhout, dat kan verder composteren, maar trekt de grond dus eerst leeg, brrrrrrrrrr. Arme plantjes.
Dat verklaart ook waarom de bonen het wel goed doen, ze kunnen stikstof uit de lucht binden en in hun wortelknolletjes opslaan, dat is nog eens selfsupporting 

Gelijk heb ik de plantjes gevoed, nu na 10 dagen komt er eindelijk weer groei in.
De bleke betten krijgen weer groene blosjes, de sla groeit en de bietjes en wortels staan nog in dubio wat ze zullen doen.
De raapstelen hebben er ook weer zin in.
De eerste oogst heeft plaatsgevonden: een paar zalige radijsjes (uit de betere bak).
De groei zit er op 1 juni 2011 weer in:


Buiten de bak staat de spinazie al klaar om geoogst te worden.
Op internet vond ik de gouden tip over hoe spinazie te zaaien. Vorig jaar kwam namelijk bijna niets op.
De tip: meng de compost niet door de grond, maar laat deze bovenop de aarde liggen (2 vingers dik) en zaai hier het spinaziezaad in. Nou... dat werkt hoor, geen enkel zaadje is verloren gegaan.
Ook de venkel staat buiten de bak en heeft het prima naar zijn/haar zin.
Wat een moeilijke groente, deze laat zich niet makkelijk combineren met andere groentes, dus een klein bedje voor dit moeilijke kind.

Inmiddels zijn de tomaten verhuisd naar hun nieuwe verblijf, een heus tomatenhuis!

Ze doen het goed, hun aarde is ook iets anders (veel beter dus).
De paprika/pepers staan nog in de huiskamer, de nachten zijn nog te koud (rond de 10C).
In de huiskamer heeft ook mijn aubergine het erg prettig, de eerste vrucht hangt er al aan.

De tuinbonen groeien als een tierelier, bloeien doen ze ook, maar geen peul te zien, snik.
Misschien moet deze nog van de schrik bekomen?

Nu ga ik nog uitzoeken wat ik om de bakken heen ga strooien, op de looppaden dus. In ieder geval géén houtsnippers!
Nu ligt er nog hier en daar een stuk karton om de schoenen een beetje schoon te houden, geen mooi gezicht, wel heel doeltreffend.
Iemand een idee?

Ik dacht zelf aan cacaodoppen, maar weet daar weer niets vanaf (gaat dat ook composteren en stikstof onttrekken aan zijn omgeving?)

Voor een vergroting van de foto's: klick erop!